Ontzettend gesetteld

Wow, de tijd vliegt! Het is alweer bijna twee maanden geleden dat ik het laatste verslag hier schreef. Hoog tijd voor een update :) We wonen alweer twee maanden in dit heerlijke huis op een prachtig plekje aan de rand van het dorp Lamai. We doen alles op de scooter - zoals 90% van de eilandbevolking en de toeristen. De grote supermarkt is 5 minuutjes rijden, net als het tankstation, de pinautomaten en de kapper, het strand 7 minuutjes, de school 20 minuten. Als je het hele eiland rond wil rijden (er is een tweebaans 'Island Road' die rond gaat), dan ben je waarschijnlijk zo'n 1,5 uur onderweg met de scooter. Een leuk formaat eiland dus om lekker te verkennen! Genoeg te zien en te doen, aan leuke winkels, tempels, stranden en (goedkope) eetplekken geen gebrek. We vangen soms een flinke bui onderweg naar of van school, het regenseizoen is in volle gang. Toch is er ook nog steeds regelmatig zon en hebben we nooit een lange broek, trui of schoenen aan: het is nooit kouder dan 26 graden, ook 's nachts niet. Ideaal :) Het irritantste zijn de muggen! Maar eerlijk is eerlijk, die houden zich goed aan de 'muggentijden' en komen ons alleen met zonsopkomst en zonsondergang een paar uurtjes plagen. Tijgerbalsem werkt heel goed tegen de jeuk, en de airco tegen de muggen zelf. De jongens begonnen hier op 2 september met school, het was een flink lange zomervakantie dus (8 weken). En wat hadden ze er zin in én wat vonden ze het spannend! En ze doen het zó ontzettend goed allebei. Het engels leren gaat vooral bij Lyo heel snel. Die begrijpt nu echt alles wat er gezegd wordt, heeft nog wel moeite met zinnen maken / vragen stellen en woordenschat, maar dat gaat ook per week met sprongen vooruit. Hij redt zich echt goed, zo dapper! ' Yannay zit voor zijn gevoel in een 'babygroep', er zitten kindjes van 3 en 4 jaar in zijn groep, maar hij is zó ontzettend groot, dat hij er natuurlijk met kop en schouders bovenuit steekt. Qua niveau sluit het heel goed aan en leert hij veel. Hij heeft een hele fijn juf die 'm goed aanvoelt en 'aan kan' (hij is nogal wild... en met z'n lengte en gewicht sluit dat niet altijd lekker aan met het 'kleinere formaat' peuters en kleuters: de juf is gelukkig niet kinderachtig en ziet het als een mooie leerschool voor alle kindjes ;)

Het is een kleine school waar alle juffen en meesters alle kinderen kennen (100 kinderen totaal), dat is ook heel fijn. Als Yannay ontzettend moet huilen of boos is, dan roepen ze gewoon Lyo even om te vertalen. Zoals laatst... toen de juf zijn appel in stukken had gesneden ipv heel te laten (ramp, dat begrijp je wel ;)). En Lyo redt zich dan dus echt goed met uitleggen, zo'n lieve grote broer! 'Lyo, wat zei je dan tegen de juf van Yannay?' 'O, gewoon: Yannay don't want apple broken'. En het was duidelijk en opgelost voor de volgende keer: heerlijk hoe ze dat aanpakken. Het is een Internationale school, met Brits lesprogramma en Britse leraren. En ontzettend van het 'spelenderwijs en sámen leren'. Zo hebben alle kinderen vanaf groep 3, waar Engels niet de eerste taal van is, een buddy uit een hogere groep toegewezen gekregen waarvan Engels wél de eerste taal is. Dus Lyo heeft Isalbella uit groep 6 als maatje en ze hebben een hele leuke klik. Lyo heeft extra bijles in Engels en kan met alles op Isabella terugvallen. Ze hebben zwemmen en gym op school en ze kunnen clubjes volgen na schooltijd, waaronder Thaiboksen, wat ze allebei geweldig vinden. Yannay heeft élke dag (spelenderwijs) Thaise les van een Thaise juf, Lyo afwisselend Engelse bijles en Thaise les. Elke dag wordt gestart met het hijsen van de Thaise vlag en spelen van het volkslied. Ze krijgen dus ook écht wat mee van de cultuur en de gewoonten. Ze lunchen op school, echt ideaal. We betalen een vast bedrag per maand en daarvoor krijgen ze elke dag warme lunch tussen de middag. Lyo geniet! Hij mag zelf opscheppen bij het buffet en gaat soms wel drie of vier keer terug (vooral bij pizza en kippenpootjes van de BBQ!). En oja, we maakten ook nog een visumtripje naar Kuala Lumpur! We kwamen hier op een toeristenvisum, terwijl we dus ook een studentenvisum voor de kinderen hadden kunnen aanvragen met voor beiden een begeleidende ouder met bijbehorend visum. Helaas kwamen we daar te laat achter om dat in Nederland al te regelen (visa regel je altijd buiten het land zelf...) en moesten we dus naar Kuala Lumpur. Uiteindelijk was dat ook een hele belevenis en een mooi uitstapje. En het meest bijzondere: dit was het eerste land waar we met z'n vieren naar toe gingen en waar we allemaal nog nooit waren geweest! Die reisprimeur ging dus naar Maleisie! Het is fijn hier. Het is goed. Het is een geweldige keuze geweest om deze stap te zetten. En de eerste familiebezoeken zijn gepland, 6 weken in november en december zitten vol :) Superleuk! Liefs, Anne en familie